Ήταν έτοιμος να φύγει από τον καφενέ ο
δάσκαλος, αλλά όταν μπήκε μέσα όλο νεύρα ο Κώστας και κάθισε στην παρέα τους,
άλλαξε γνώμη και επέστρεψε στη θέση του.
-Τι σε χάλασε ρε Κώστα και έχεις
κοκκινίσει από τα νεύρα;
-Σταύρο, φέρε ένα από τα δυνατά για το
φίλο μας, έκανε την παραγγελία ο δάσκαλος.
-Έλα, άσπρο πάτο και πες στους φίλους σου
τι συνέβη, αυτή τη φορά ο Σταύρος ο καφετζής μίλησε και πήρε μία καρέκλα και
κάθισε στην παρέα.
-Τι να πω ρε παιδιά! Πήγα στον Δημητρό να
πάρω κρέας και μ’ έβγαλε από τα ρούχα μου, είπε ο Κώστας με φωνή έντονη που
ακούστηκε σε όλον τον καφενέ και κατέβασε νευρικά στο τραπέζι το μικρό ποτήρι
από το τσίπουρο.
-Ρε συ, ο Δημητρός είναι από τούς πιο
φιλήσυχους ανθρώπους που ξέρω και πάντα θα σού πει την αλήθεια για το εμπόρευμά
του, σχολίασε ο δάσκαλος με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του.
-Ναι, αλλά δε σηκώνει κριτική σε κάποια
πράματα. Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσω, τού ζήτησα να κόψει ολόκληρη απόδειξη
διότι η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο την κλεψιά, συνέχισε ο Κώστας.
Δεν μίλησε κανένας. Η παρέα τον κοιτούσε
και περίμενε τη συνέχεια και συνέχισε ο Κώστας…
-Και σε αυτό το σημείο άρχισε να μού λέει ότι
κι εμείς οι αγρότες δεν πέφτουμε παρακάτω, με τα ροδάκινα και τις χωματερές
κλέβαμε εκατομμύρια, αλλά με πείραξε όταν ανέφερε και την κόρη μου.
-Γιατί να μιλήσει για τη Μαρία, πετάχτηκε
κάποιος από την παρέα.
-Να, που ενώ είναι διορισμένη καθηγήτρια,
κάνει και φροντιστήρια και βγάζει πολλές χιλιάδες ευρώ κατάμαυρα και όχι μόνο
μαύρα αλλά…. Άστε, είπε πολλά και στο τέλος άφησα και το κρέας και έφυγα
νευριασμένος, τελείωσε ο Κώστας την αφήγησή του.
-Κι εγώ είχα ένα παρόμοιο καβγαδάκι με τον
περιπτερά, μπήκε στην κουβέντα ο Γιάννης ο αρτοποιός και συνέχισε.
-Τού ζήτησα απόδειξη και άρχισε να λέει
για τα άλευρα που αγοράζουν πολλοί μαύρα, που δεν είναι σωστό το ζύγι και άλλα
πολλά και τώρα έκοψα την καλημέρα μαζί του.
Ετοιμάστηκαν και άλλοι να μοιραστούν
παρόμοιες εμπειρίες τους με την παρέα, αλλά ο δάσκαλος τούς έκανε νόημα να
σιωπήσουν και να τον ακούσουν με προσοχή. Είχε πάντα την καλή κουβέντα για
όλους, τον σέβονταν και η γνώμη του μετρούσε.
-Ξέρετε πολύ καλά ότι προσπαθώ να είμαι
αντικειμενικός όταν μιλάμε για πολιτικά, αλλά να σάς εξηγήσω κάτι για να πάψετε
να μαλώνετε με τούς συμπολίτες σας για αυτό το θέμα, μιλούσε και οι άλλοι
άκουγαν με προσοχή.
-Ανεξαρτήτως τών πολιτικών σας πιστεύω, να
ξέρετε ότι όταν κάποιος θέλει να κυβερνήσει έναν λαό με μεγαλύτερη ευκολία,
τότε εφαρμόζει το γνωστό ΔΙΑΙΡΕΙ και ΒΑΣΙΛΕΥΕ. Το έκανε επί δημοκρατίας ο
Ανδρέας Παπανδρέου τη δεκαετία τού 1980. Θυμάστε το πράσινο καφενείο τού
Σταύρου και το μπλε καφενείο τού Μάρκου; Σίγουρα όλοι το θυμάστε. Μπορεί ο
Γιωργάκης Παπανδρέου να μην είναι Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά, προσπάθησε να τον
μιμηθεί σε αυτή τη τακτική και απ’ ότι βλέπω, δυστυχώς το κατάφερε, είπε ο
δάσκαλος και σταμάτησε να πιει μία γουλιά νερό και να συνεχίσει…
-Η φοροδιαφυγή είναι κλοπή και η κλοπή δεν
είναι καλό πράγμα. Αυτό το ξέρουμε όλοι και δε χρειάζεται να σάς το διδάξει
κανείς. Ο Γιωργάκης εκμεταλλεύτηκε αυτό το γεγονός για να μάς βάλει να
μαλώνουμε μεταξύ μας και να ρίχνουμε ο ένας το φταίξιμο στον άλλον. Με αυτόν
τον τρόπο ήθελε πρώτον, ο ελληνικός λαός να μην είμαστε ενωμένοι και δεύτερον,
να ξεχάσουμε αυτά που έκλεψαν οι πολιτικοί και οι συνεργάτες αυτών.
Αλληλοκοιτάχτηκαν οι άνδρες τής παρέας
κουνώντας τα κεφάλια τους.
-Άνδρες, ο δάσκαλος έχει δίκιο. Εδώ και
δύο χρόνια μαλώνουμε μεταξύ μας για το ποιος έφαγε πιο πολλά και δεν
προσπαθούμε να φτιάξουμε τα πράγματα, είπε ο καφετζής καθώς σηκώνονταν να πάει
να εξυπηρετήσει και άλλες παρέες.
-Οπότε, να θυμάστε καλά ότι ενωμένοι
μπορούμε πολλά, αλλά πολλοί κυβερνώντες δε μάς θέλουν ενωμένους και συμφιλιωμένους. Τα λέμε αύριο, και ο δάσκαλος
σηκώθηκε από την καρέκλα του και έφυγε αφήνοντας τούς άνδρες της παρέας να
σκέφτονται τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος, μόνο και μόνο για κρατηθεί στην
εξουσία, ακόμη και αδέλφια να βάλει να σκοτωθούν μεταξύ των.
Γράφει
ο
Ιωακείμ
Α.Α. Χατζητιμοθεάδης
B.A. J.M.C. / Political Science
No comments:
Post a Comment